شرایط أمر بمعروف و نهی از منکر

شرایط واجب شدن امر بمعروف و نهی از منکر در مراتب بالاتر از قلب اینهایند :

1- در أمر و نهی مفسده و ضرري به خود و دیگران نرسد مگر آنکه تحمّل ضرر واجب شود .

2- مرتکب خلاف جاهل بمعروف و منکر و حکم آن نباشد لذا اول باید به او فهماند .

3- خود شخص امر کننده و نهی کننده هم جاهل به أحکام مربوطه  نباشد تا به اشتباه نیافتد .

4- إحتمال تأثیر در امر و نهی باشد نه آنکه علم داشته باشد که اثر نمیکند گرچه احتمال ضعیف باشد .

5- مرتکب خلاف شرعاً معذور نباشد مانند کسیکه مُضّطر بخوردن میته است و یا ترك روزه .

6- أمر کننده و نهی کننده خودش مأمور بتقیّه و سکوت نباشد پس مخالفت تقیه نمودن حرام است .

7- مرتکب خلاف إصرار بر آن داشته باشد نه آنکه توبه نموده باشد و پشیمان شده .

8- مرتکب خلاف تجاهر بترک معروف و انجام منکر نماید نه آنکه مخفیانه مرتکب باشد مگر نهی از قتل .

۹- أمر و نهی موجب إصرار وعناد مرتکب خلاف و افزونی گناه نشود.

۱۰- خود أمر کننده و نهی کننده عمل بمعروف و ترک منکر بنماید که شرط قبول و تاثیرست گرچه شرط وجوب نیست و حضرت رسول اکرم(ص) لعن فرموده اند کسانی را که أمر بمعروف مینمایند لیکن خودشان به آن عمل نمیکنند و نهی از منکر مینمایند و خودشان مرتکب آن میشوند (لعن اللهُ الآمرین بالمعروف ألتارکین له و النّاهین عن المُنکر ألعاملین به) .

اصل این مطالب را می توانید در صفحه 126 کتاب خلاصه الفقه مطالعه نمایید.