از میان تمامی شهدای راه خدا فقط شهیدی که دارای این شرایط است غُسل و کفن نمیشود :
1– مسلمان مؤمن شيعه باشد و گرنه حکم سایر أموات را دارد .
۲- مکلّف و بالغ باشد و از نابالغ ساقط نمیشود .
۳- مرد باشد و زن شهید شده را باید غُسل و کفن نمود .
4– عاقل باشد و ديوانه نباشد .
5– محجور علیه و سفیه نباشد .
6– جهاد بأمر معصوم یا نائبش باشد .
۷- برای جهاد در جنگ شرکت کند نه تماشا و مقاصد دیگر مانند فیلم برداری و عکاسی و إمداد و روزنامه نگاری .
8– در خود میدان جنگ کشته شود نه آنکه مجروح شود و در خارج آن بمیرد .
9– پیش از شروع جنگ نمرده باشد .
۱۰- پس از توقّف جنگ با فاصلهٔ زیاد نمیرد .
11– درحال فرار از زحف نمیرد که از گناهان کبیره است .
۱۲- به اختیار خود خودش را بی ضرورت به اسارت نیاندازد.
۱۳- إمام یا نائبش یا فرمانده او را از ادامهٔ جنگ و قتال منع نکرده باشد.
14– خودکشی نکرده باشد بلکه خودش را مجروح نکرده باشد که موجب مرگش شود .
15– با أسلحهٔ جنگی شهید شود نه خفه شدن در زیر پاها یا با گازهای سمّی و غیره و مسمومیّت پس شهیدانی که این أوصاف را ندارند لازم است غُسل و کفن آنها .
اصل این مطالب را می توانید در صفحه 123 کتاب خلاصه الفقه مطالعه نمایید.