جمع آوری بخشی از روایات و مباحث امام رضا (ع)
جمع آوری بخشی از روایات و مباحث امام زمان (ارواحنا فداه)
2022-06-13الإمام موسیٰ بن جعفر الکاظم (ع) (با ترجمه فارسی)
2022-07-19این فایل را به دوستان خود هدیه دهید
1- الرضا عليه السلام : معجم الکلام ص 147 – نسخه کتاب مجازی صفحه 204
ترجمه به فارسی :
او هشتمين امام از اهل بيت عليهم السلام ، علی بن موسی بن جعفر عليهم السلام است . موافق و مخالف ، شيعه و سنی و عباسی به خاطر اخلاق پسنديده و برخورد نيکويش با مردم از ايشان راضی بودند و بدين سبب به رضا ملقب گرديد . ايشان الگو و اسوه صبر و رضا بود و هيچ گاه خشمگين ديده نشد با اينکه از طاغوت زمانش مأمون اذيتهای فراوانی ديد . مأمون ايشان را از شهر جدش و از اهل و عيالش دور کرد و به مرو و سپس خراسان فرا خواند و ايشان را شديدا تحت نظر گرفته بود و پس از مدتی ايشان را در زندان سرخس زندانی کرد . سپس ايشان را به پذيرش آنچه ولايتعهدی بعد از خودش می ناميد ، مجبور کرد تا بزرگی و کرامتش نزد شيعيان خدشه دار شود و نيز ايشان را سپر محافظی برای خود در برابر شورش فرزندان ائمه (ع) قرار داد . سپس دخترش را به ازدواج ايشان درآورد تا ايشان را مسموم کند . ايشان در ماه صفر سال 203 هجری قمری شهيد شدند . ايشان را در شهر طوس در مقبره ای که اسکندر و خضر از قبل برای ايشان آماده کرده بودند ، بالای سر هارون دفن کرد . مزار ايشان امروزه مشهور و معروف است و پيامبر اکرم صلی الله عليه و آله و سلم در روايت معروف : پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد ، دفن شدن ايشان در طوس را بيان کرده بودند .
2- الامام علی بن موسی الرضا عليه السلام : قديسۀ الاسلام ص 233 – نسخه کتاب مجازی صفحه 228
ترجمه به فارسی :
او امام هشتم ، ابو محمد علی بن موسی ملقب به رضا ، که درود و ثنای خدا بر او باد ! پاره تن رسول خدا (ص) بعد از پاره تنش فاطمه زهرا سلام الله علیها است . در روز جمعه 11 ذی القعده سال 148 هجری در شهر مدينه متولد شد . نام مادر جليله اش نجمه نُوبَيه ، مکنی به تکتم بود که جدّه ايشان ، حميده مادر موسی بن جعفر عليه السلام برای ايشان خريداری کرده بود . ردای امامت را به واسطه نصوصی که از پدر و پدرانش و رسول خدا صلی الله عليه و آله و سلم به ايشان رسيده بود بر تن کرد . تصريح به امامت ايشان را افراد زيادی از جمله علی بن يقطين و هشام بن الحکم و داوود رقی و محمد بن سنان روايت کرده اند . مخزومی که مادرش از فرزندان جعفر بن ابيطالب عليه السلام است روايت کرده است : ابوالحسن موسی عليه السلام ما را احضار کرد . وقتی جمع شديم بما فرمود : آيا می دانيد چرا شما را دعوت کردم ؟ گفتيم : نه . فرمود : شاهد باشيد که اين فرزندم وصی من و قائم به امر من و خليفه بعد از من است . هر کس از من طلبی دارد از اين پسرم بگيرد و هر کس من به او وعده ای داده ام انجامش را از او بخواهد و هر که خواهد حتما مرا ببيند جز با نوشته ای از او مرا ملاقات نکند . اين روايت را کلينی نقل کرده است . امام رضا عليه السلام احيا کننده قرن دوم است که تا سال 203 هجری قمری ، زمانی که در ماه صفر بر اثر سمی که مأمون به ايشان خورانيد در طوس خراسان به شهادت رسيدند . مأمون ايشان را در مقبره هارون به فاصله چند متر در قسمت بالاسر هارون دفن کرد زيرا نتوانست در قسمت پايين پا دفن کند . مأمون امام رضا عليه السلام را عليرغم ميل حضرت ، از مدينه به طوس احضار و ايشان را بر قبول ولايتعهدی مجبور کرد تا اعتبارش در نزد شيعه کم شود ولی در اين سياست شکست خورد ؛ زيرا عظمت و شخصيت امام در نزد ايرانيان و ساير مسلمانان زيادتر شد . مأمون به ايشان حسادت کرد و حضرتش را مسموم کرد . ابونواس شاعر دربار عباسی حضرت را اين چنين مدح کرده است : به من گفته شد : تو شاعرترين مردم در بيان انواع مختلف سخن هستی . در کلام تو جواهر سخن نهفته است که هر که بشنود درهای گران نصيبش شود . چرا مدح پسر موسی و بيان خصلتهايي که در او جمع شده ترک کردی ؟ گفتم برای مدح امامی که جبرئيل خادم پدرش بوده است چيزی به ذهنم نمی رسد . و همچنين درباره ايشان گفته است : هر گاه بعد از مدتی تو را ديده ها ببيند و در تو شک کند قلب به تو ايمان می آورد . اگر قومی تو را برای رهبری به رياست انتخاب کنند حتی بوی تو و نسيمی از تو برای راهنمايي و هدايت سواران کفايت می کند . و همچنين گفته است : افراد مطهری که لباسهايشان هم پاکيزه است . هر وقت نام ايشان برده می شود بر ايشان صلوات فرستاده می شود . هر کس در نسب علوی نيست در همه دنيا هيچ افتخاری ندارد . خداوند حکيم که هر کاری را محکم و مستحکم آغاز می کند ، شما را پاک آفريد و برای هدايت مردم برگزيد . شما از ساکنان ملأ اعلی هستيد و در نزد شما علم کتاب و سوره ها است .
اين اشعار را هم ابوالفداء از امام رضا عليه السلام روايت کرده است :
همه ما آرزوی طول عمر داريم و مرگها نابود کننده آرزوست .
آرزوهای باطل مغرورت نکند و مشغول کارت باش و از عذرتراشی بپرهيز .
همانا دنيا مانند سايه زودگذری است که سواری در آن استراحت کرده و از آن کوچ می کند . از دسيسه و سياست شيطانی مأمون عباسی همين بس که اول ، خلافت و بعد هم ولايت عهدی را به امام عرضه کرد . مثل روز روشن است که مأمون آن قدر بر سلطنت و پادشاهی حريص بود که برای به دست آوردنش برادرش امين را کشت و جسدش را در بغداد آويزان کرد . عطوفت و عاطفه برادری در او کارگر نبود تا از گناه برادرش چشم پوشی کند و بر او ترحم نمايد بلکه به خاطر به دست آوردن پادشاهی او را به بدترين شکلی کشت . پادشاهی همان طور که هارون ملعون گفت ، عقيم است و هيچ نسبتی با کسی ندارد . بنابراين چطور درنگ کرده و از ملک و خلافت به خاطر امام رضا عليه السلام چشم پوشی کرده است ؟ او می خواست مسئوليت جنايات و خيانات و جرائم و مظالم خودش را بر حضرت تحميل کرده و خودش را در بين مردم خوش نام جلوه دهد . بدين ترتيب محبت شيعيان امام را به خودش جلب کند و همراه سازد و امام را مانند زره و سپری در برابر قيام های علويان مانند زيد و امثال او که عليه مأمون قيام کرده بودند و از آنان هراس داشت ، نگه دارد .
سياست و هدف ديگر مأمون اين بود که آشکارا به مردم بگويد : امامان اهل بيت عليهم السلام بی رغبت به حکومت و دنیا نيستند و طالب ملک و پادشاهی بوده و اگر فرصت پيدا کنند بر تخت سلطنت تکيه می زنند . می خواست وجهه و محبوبيت امام را در نزد مردم از بين ببرد و بدين وسيله بين امام و شيعيان و خصوصا ايرانيانی که امام رضا (ع) با ورود به خراسان سرزمين آنان را متبرک گردانيده بود و دور او را گرفته و به شدت او را دوست داشتند ، فاصله بيندازد . مأمون به اين اظهار محبتها به امام رضا (ع) حسادت می کرد و احساس خطر می نمود ، لذا تصميم بر ترور شخصيتی امام و از بين بردن کرامت امام در نظر مردم گرفت ، ولی شکست خورد و به حمد خدا شخصيت و عظمت و محبت امام در نزد مردم از شخصيت و شرافت مأمون بيشتر شد در حالی که مأمون عنوان خليفۀ المسلمين را هم يدک می کشيد . جريانِ فرستادن امام رضا عليه السلام برای نماز عيد فطر و برگرداندن حضرت از نيمه راه بهترين دليل بر کينه و حسد باطنی مأمون بر امام است .
در واقع ولايت عهدی مصيبت و بلائی بود که امام رضا (ع) به آن مبتلا شد و مأمون به همين مقدار اکتفا نکرد بلکه حضرت را در زمين غربت و دور از اهل و عيال ، مسموم و شهيد کرد . هيچ قدرت و قوتی به غير از قدرت خدا نيست و سلام و تحيات و صلوات و برکات خدا دائما بر او باد و لعنت هميشگی خدا بر مأمون باد . مداينی برای ما نقل کرده: زمانی که حضرت رضا عليه السلام در مجلس ولايت عهدی قرار گرفت خطبا و شعرا در خدمت حضرت بودند و پرچم های چندی در اطراف ايشان برافراشته بودند يکی از حاضرين که به حضرت نزديک بودند نقل کرده که گفت : آن روز در برابر حضرت بودم . مرا ديدند ، اشاره کردند که جلو بروم . وقتی نزديک حضرت شدم به طوری که کسی نشنود ، فرمودند : قلبت را مشغول اين امر مکن و خوشحال مباش چون اين امر به پايان نمی رسد .
بله اين امر برای امام رضا عليه السلام به پايان نرسيد بلکه مأمون حضرت را در حالی که تنها و دور از وطن و اهل و عيال و خانواده بودند مسموم کرد و به قتل رساند .
خواست خدا اين بود که مرقد و ضريح ايشان قبله ای برای قلوب شيعيان باشد که از همان زمان تا به حال او را زيارت می کنند . از معصومين عليهم السلام روايت شده است که کسی غير از خواص شيعيان او را زيارت نمی کند و زيارت او برابر با هزار حج و عمره است . امام رضا عليه السلام به زيارت کنندگانش وعده داده است که زيارتشان را در « صراط » و« ميزان » بر می گرداند . خدا ما را از زيارت کنندگان و شيعيان ايشان قرار داده و شفاعتش را روزی ما کند .
امام رضا عليه السلام پاره تن رسول خداست . رسول خدا صلی الله عليه و آله و سلم ايشان را اين طور ناميد : – پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد – همان طور که فاطمه سلام الله عليها پاره تن اول حضرت بود .
به برکت امام رضا عليه السلام بشارت داده شده که سيد خراسانی با سيصد هزار نفر اصحاب پرچم های سياه از خراسان به کوفه می رود و پرچمش ( حکومتش ) را در کوفه قرار می دهد و شيعيان به حکومت می رسند ، بين حکومت او و ( ظهور ) حضرت مهدی 72 ماه طول می کشد . او از فرزندان امام حسين عليه السلام است و نامش نام پيامبر است .
این فایل را به دوستان خود هدیه دهید
