کسی که اقرارش حجَّت است

کسانی که قول خودشان دربارهٔ أمور خودشان و أمور مربوطهٔ به آنان إقرار است وحُجّت است إینهايند :

1- حاکم شرع وفقیه مجتهد درهرچه که به مقام حکومت شرعیّه مربوط است.

۲- امین و صندوق دار حاکم شرع نسبت به وجوهات و أموال که در دست اوست .

۳- پدر نسبت به فرزند و آنچه مربوط  به اوست .

4- جدّ نسبت به أولاد فرزند و آنچه مربوط به اوست.

5- وصیّ نسبت به وصیّت و إجرای آن و آنچه که به آن تعلّق دارد .

6- وکیل دربارهٔ  وکالتش وهرچه که مربوط به آن است .

۷- عاریت گیرنده نسبت به عاریه که گرفته است .

8- ودیعت پذیر نسبت به أمانت و ودیعه که از آن نگاهداری می نموده.

۹- مستأجر نسبت به مال الإجاره و آنچه که متعلق به آن است .

۱۰- چوپان نسبت به حیوان و نگاهداری و چرای آن یا تلفش .

۱۱- شریک نسبت به شرکتش و آنچه مربوط به آن است .

۱۲- مُضارب نسبت به مال المضاربه و تجارت به آن و سود و زیان حاصله از آن .

۱۳- مُزارع نسبت به مُزارعه و نهال کاری و خرج و دخل آن .

14- مُساقی نسبت به مساقات و آبیاری درختان میوه و آنچه مربوط به آن است .

۱۵- سمسار در آنچه که سمساری نموده است .

16- قبّان و ترازودار نسبت به آن چه که وزن وکیل نموده است .

۱۷- ناقد نقد و ضرّاب سکّه نسبت به آنچه که سکّه زده است .

۱۸- جارکش ومنادی دربارهٔ آنچه که جارزده و اعلام نموده آن را .

اصل این مطالب را می توانید در صفحه 291 کتاب خلاصه الفقه مطالعه نمایید.