۱- إدّعای معصوم مطلقاً قبول است .
۲- إدّعای حاکم شرع تا علم به خطایش نباشد پذیرفته است .
۳- إدّعای کسی که مدعی یافتن گنج می باشد پذیرفته است .
4- ادعای کسی که مدعی بالغ شدن می باشد پذیرفته است .
5- ادعای کسی که مدعی پرداخت زکات یا تلف آن می باشد پذیرفته است .
6- ادعای کسی که مدعی حیض و یا پاکی و طُهر است پذیرفته است .
۷- ادعای کسی که مدعی مسلمانی با إجرای شهادتین است پذیرفته است .
۸- ادعای زنی که مُحلّل او مُرده و می گوید دخول نموده است پذیرفته است .
۹- ادعای کسی که بیّنه و دو شاهد عادل بر زنای او إقامه شود لیکن او مدعی إکراه گردد پذیرفته می شود .
۱۰- ادعای تازه مسلمانی که زنا نموده و بگوید جاهل به حرمت زنا بوده پذیرفته می شود .
۱۱- ادعای غلام که اربابش و آقایش با او لواط کند و مُدّعی شد که إکراهش نموده است پذیرفته می شود .
۱۲- ادعای کنیزی که خانم او با او مساحقه نماید و مُدّعی شود که إکراهش نموده است پذیرفته می شود .
۱۳- ادعای مرد و زنی که بلامانع هستند و مدّعی همسری و تزویج شوند پذیرفته می شود .
14- ادعای دو مرد یا دو پسر لخت در زیر یک لحاف دیده شوند و مُدّعی شوند که مضطرّ شده اند جهت سرما پذیرفته می شود .
15- ادعای کسی که بگوید به شاکی از او که گفته من او را قذف نمودم إشتباه نموده قذفش نکرده ام پذیرفته می شود .
16- ادعای متولّی وقف دربارهٔ تصّرف در وقف وعمل به وقف نامه تا ثبوت خلاف آن پذیرفته می شود .
۱۷- ادعای وصیّ دربارهٔ خصوص وصیت نامه و عمل به آن و مانند آن تا خلافش ثابت نشود پذیرفته می شود .
۱۸- ادعای کسی که مدّعی است که آزاد نیست و غلام یا کنیز دیگری است پذیرفته می شود .
۱۹- ادعای امین وصندوق دار حاکم شرع و حافظ بیت المال دربارهٔ أمور مربوط به أمانات و أموال پذیرفته می شود .
۲۰- ادعای زنی که می گوید بلامانع است و بی شوهر و درعقد کسی نیست ازاو پذیرفته می شود .
اصل این مطالب را می توانید در صفحه 293 کتاب خلاصه الفقه مطالعه نمایید.