موارد سقوط دیه

۱- کسی که خودکشی نماید و إنتحار کند دیه ندارد .

۲- کسی که شخص مهاجم را دفع کند و او را بکشد دیه اش ساقط است .

۳- کسی که مرتدّ فطری را بکشد دیه نمی پردازد .

4– کسی که دشنام دهندهٔ به پیامبر (ص) و إمام (ع) را بکشد چون مستحق قتل است ديه ندارد .

۵- کسی که او را در مقابل قتل عمد قصاص کنند دیه ندارد .

6– کسی که با حدّ سنگساری کشته شود دیه ندارد .

۷- کسی که محارب و انسان حربی را بکشد که واجب القتل است دیه نمی پردازد .

۸- کسی که پدر است و فرزندش را به خطا بکشد نه عمداً دیه بر او نیست .

۹- کسی که در فشار جمعیّت پایمال شود و بمیرد دیه ندارد .

10– کسی که زن است و در حال جماع در زیر مرد بمیرد بی آنکه مرد قصد کشتنش را داشته باشد .

۱۱- کسی که طفل است و به خانهٔ کسی وارد شود و به چاه افتد و بمیرد دیه ندارد .

۱۲- کسی که حیوانی را از خود دور کند و آن حیوان دیگری را بکشد دیه بر او نيست .

۱۳- کسی که چهارپائی را به کسی به کرایه و به أجرت دهد پس او را به زمین زند و بمیرد او مقصّر نیست .

14– کسی که خودش با دیوانه ای طرف شود و دیوانه او را بکشد مستحق دیه نیست .

15– کسی که از بلندی بر کسی بیفتد و او کشته شود دیه نمی پردازد .

16– کسی که بر حذر بدارد دیگران را هنگام پرتاب اسلحه یا چیز دیگر را و دیگری اعتنا نکند و بمیرد دیه اش ساقط است .

۱۷- کسی که بی اجازه داخل خانهٔ شخصی شود و سگ  او او را بکشد دیه اش پامال است .

۱۸- کسی که شتر آرام را رها کند که بچرد و سرکش شود و کسی را بکشد دیه بر او نیست .

۱۹- مسلمانی که در نزد کفّار و مشرکین و محاربین باشد و او را سپر کنند و کشته شود دیه ندارد.

۲۰- کسی که حیوان غیر سرکشی را از خود دفع کند و او سوار خود را بر زمین زند و بکشد ضامن دیه نیست.

اصل این مطالب را می توانید در صفحه 309 کتاب خلاصه الفقه مطالعه نمایید.