هر مجتهد مطلق فقيه جامع الشرائط دارای این امتیازات است.
1- ولایت مصالح اسلام و مسلمین در عصر غیبت و سخنگوئی از جانب آنان .
2- حکومت بر مسلمانان و رهبری آنان از جانب امام زمان (ع) و سرپرستی روحانیّت.
3- فتوی دادن به مقلّدان و نشر رسالهٔ علمیّه برای آنان .
4- اجرای حدود الهی با قدرت بر آن و بسط ید.
5- اصدار حکم در موضوعات و احکام مانند تحریم تنباکو و ثبوت هلال.
6- قضاوت شرعی و فصل خصومتها و نزاعها اگر بخواهد مینماید .
7- قضاوت نمودن بعلم خود در حدود و قصاص و دیات بی شاهد بیّنه .
8- تصدّی امور حسبیّه و ولایت بر صغار و اوقاف و غیره .
9- رد نمودن بر حکم او ممنوع است و حرام و در حدّ شرک بخداست .
10- فرمان بجهاد دفاعی میدهد در موارد لزوم مانند شیخ شیرازی (ره)
۱۱- در صورت خطای در فتوی أجر و ثواب دارد و معاقب نیست .
۱۲- در زمان غیبت امام (ع) أئمهٔ جمعه را تعیین مینماید در صورت إمكان .
۱۳- در زمان غیبت امام (ع) قاضیان شرع تعیین مینماید در صورت إمکان .
14- در زمان غیبت امام (ع) میتواند کسیرا که حدّ بر او واجب شده عفو کند و ببخشد .
۱۵- در زمان غیبت امام (ع) نیابت عامّه دارد از جانب آنحضرت در آنچه که بمقام امامت تعلق دارد .
16- سرپرستی بیت المال مسلمانان و وجوه و حقوق شرعیّه و دریافت نمودن و صرف بمورد آن نمودن .
17- میتواند قرارداد ذمّه و یا هُدنه با کفار و محاربین منعقد سازد جدا از حکومتها.
اصل این مطالب را می توانید در صفحه 17 کتاب خلاصه الفقه مطالعه نمایید.