۱- واجب است ماما و قابله زن باشد مگر به ناچار و إضطرار .
2– واجب است محافظت و نگاهداری جنين در شکم مادر تا ولادتش .
۳- واجب است إقرار به نسب فرزند بر پدر و مادرش و إنکارش حرام است .
4– واجب است ختنه نمودن پسر بر پدر و ولیّ او و اگر ننمودند هنگام بلوغ بر خودش واجب می شود .
5– واجب است غُسل نفاس نمودن مادر اگر خون نفاس دیده است پس از پاک شدن .
مُستحبّات ولادت نوزاد از این قرار است :
1– کام نوزاد را با آب فُرات و تُربت إمام حسین (ع) بردارند .
2– أذان و إقامه در گوش راست و چپ نوزاد بگویند .
۳- نام نیک برایش گذاردن و بهترین نام آنست که در آن عبودیّت خدا یا أسماء معصومین (ع) باشد .
4– إطعام نمودن و دعوت مؤمنين به مناسبت تولّدش .
5– عقیقه نمودن روز هفتم و چنانچه ننمایند هنگام بلوغش بر خودش تا آخر عمر مستحبّ است .
6– ختنه نمودن پسر در روز هفتم تأکید شده است و همچنین دختر وارد است .
7– تراشیدن موی سرش روز هفتم و صدقه دادن به وزن آن یا طلا و یا نقره به فقیر .
8– مستحبّ است که ران عقیقه را به قابله بدهند که مامایش بوده .
9– مستحبّ است غُسل دادن نوزاد هنگام ولادتش .
10– مستحبّ است مادر أوّلین شیر خود را به فرزندش از پستانش بدهد .
اصل این مطالب را می توانید در صفحه 250 کتاب خلاصه الفقه مطالعه نمایید.