أحکام نذر

1– نذر شرعی آن است که به نام خدا منعقد گردد و وفای به آن واجب است اگر شرطش تحقّق یابد یا نذر بی شرطی باشد .

۲- نذرکننده باید در آنچه ملک یا حقّ اوست نذر کند پس نذر نمودن مال دیگران یا نذر نمودن والدین دختر را برای کسی شرعی نیست.

۳- نذر کننده بالغ باشد .

4– نذر کننده عاقل باشد .

۵- نذر کننده قصد و إلتفات داشته باشد .

6– نذر کننده إختیار داشته باشد نه مجبور و مکره .

۷- نذر کننده محجور و مُفلّس نباشد .

۸- نذر کننده سفیه و مبذّر نباشد .

۹- نذر کننده بی رضایت کسی که إذنش شرط است نذر نکند مانند زن بی إذن شوهر یا غلام و کنیزی بی إذن آقا و فرزند بی إذن پدر .

۱۰- آنچه را که نذر کرده مقدورش باشد نه مانند پیاده به حجّ رفتن .

۱۱- آنچه را که نذر کرده رُجحان عقلی داشته باشد .

۱۲- آنچه را که نذر کرده مشروعیّت شرعی داشته باشد .

اصل این مطالب را می توانید در صفحه 204 کتاب خلاصه الفقه مطالعه نمایید.